Het moment dat het normaal word..

Heey mensen!

Vandaag wil ik het eens over een feit 'Gewoon worden' hebben. 

Als je in het buitenland gaat wonen komt er namelijk zo'n moment. zo'n moment dat dat normaal word. De lieve kaartjes die je krijgt worden er steeds minder tot het stopt en iedereen begint het feit dat je in het buitenland woont als normaal te zien. Wat natuurlijk zo hoort op een gegeven moment komt zo'n moment dat is onvermijdelijk. 

ik heb echt werkelijk geen idee welke kant ik op wil met dit verhaal. Maar waar het om gaat is dat het wel wennen is. Eerst krijg je van je familie en vrienden kaartjes en berichtjes hoe het gaat en om succes te worden je krijgt nog wel eens een pakketje en opeens stopt dat. Mensen gaan door met hun leven en dat moet jij dan ineens ook doen. je blijft op het begin nog wat steunen op die kaartjes die je ontvangt en die watsappjes maar als dat ophoud moet je het met jezelf doen. en dat kun je natuurlijk niemand kwalijk nemen je kiest er zelf voor om ergens in een ander land naar school te gaan en je kunt niet verwachten dat mensen maar aan je blijven denken. Maar toch is het een raar gevoel.

Ik heb aan de andere kant veel geluk dat mensen kaartjes en berichtjes sturen. Sommige kinderen die hier zijn krijgen nooit een lief kaartje of een pakketje van familie of vrienden. Dus ik wil zeker niet ontevreden overkomen. 

Dit was waarschijnlijk het meest onsamenhangend en raar en nergens over gaand verhaal dat ik ooit op mijn blog geschreven heb en dat waarschijnlijk omdat ik geen idee heb hoe ik dit uit moest leggen.

Its life.. i guess.. 

Maarja niet gaan denken dat ik depri ben ofzo ik bedoel ik ben heel blij heb net nog snoepjes aan een zwerver gegeven dus ik ben helemaal happy maar dit was gewoon iets dat ik me realiseerde en ik gewoon even moest vertellen ook al had ik geen idee hoe ^^

Ik hoop dat jullie er wat aan vonden en anders moet je maar kijken of de volgende blogpost meer voor je is ;-p

Byeeeee